Affet Allah'ım yarattıklarının hepsini sevemiyorum
Bugün gördüğüm habere göre çocuk acilde nöbet tutmakta olan bir pediatrist hasta yakını tarafından kafasında parke taşı kırılmak suretiyle yogun bakımlık hale getirilmişti. Gördüğüm fotoğrafları, okuduğum haberi zihnimden çıkaramıyorum. Bir pediatriste, gencecik bir pediatriste, evinden çok hastanede vakit geçiren, 36 saatlik mesailer yapan, hastanenin belki de en yoğun ve yorucu çalışan doktorlarından biri olan pediatriste reva görülen paramparça olmuş parke taşını sanırım ömrüm oldukça unutamayacağım. Arkadaşlarımın paylaşımlarını görüyorum sonra. O an fark ediyorum parçalanan sadece hekim arkadaşımızın kafası değil binlerce hekimin meslek aşkı, binlerce hekimin hayat enerjisi. Sosyal medyaya bakayım diyorum acaba konuya dair bir gelişme var mı diye. Aslında bir süredir böylesi hekime şiddet olaylarında sosyal medyadan ve haberlerin altındaki yorumlardan özellikle uzak durmaya gayret ediyorum, okuduğum yorumlar gözlerimi dolduruyor çoğu zaman. Gördüğüm cehalet göğüs kafesimi sıkı